Está deixando o inglés de ser unha lingua estranxeira? A importancia dos anglicismos

Na primeira clase de Didáctica das linguas estranxeiras comezamos a facer unha distinción entre lingua materna e lingua estranxeira, o que nos levou a facer unha breve reflexión e introdución teórica aos distintos tipos de lingua dependendo dos contextos de adquisición e dos contextos de uso. Nun momento da clase estivemos comentando o feito de que o inglés está deixando de ser unha lingua estranxeira, xa que dalgunha forma está no noso día a día e podería considerarse unha lingua segunda ambiental en moitos casos. Está nos anuncios da televisión, nos programas infantís, nas cancións, nas series, nos videoxogos, nos foros de internet… Case poderiamos dicir que cada vez máis, as novas xeracións están sendo expostas a input en inglés tódolos días, polo que o concepto de lingua estranxeira perde significado neste caso. Pois ben, mentres falabamos da grande importancia que se lle dá hoxe en día ao inglés no contexto internacional, xurdiu un tema de conversación bastante interesante: como afecta o inglés ás outras linguas. Máis concretamente, referíndonos á cantidade de anglicimos e estruturas que importamos dese idioma.

A presencia e a influencia do inglés é innegable no castelán: dende palabras como “thriller”, single, bluetooth ou holding, hai unha manchea de vocablos que pouco a pouco van penetrando no idioma e acaban por reemprazar as palabras equivalentes existentes (como no caso de bacon por “panceta”) ou adaptándose no caso de non existiren (por exemplo, football por “fútbol”). En Francia, por exemplo, xa xurdiu un movemento “purista” que defende o uso das palabras e estruturas típicas do francés fronte ás do inglés entre os falantes, xa que a cantidade de interferencias é aínda maior neste idioma ca no español; porén, a influencia do inglés en tódolos aspectos da nosa vida (e por conseguinte, na nosa forma de expresarnos) é unha realidade innegable.

Uns dos campos nos que máis se deixa ver esta influencia é, por exemplo, na tecnoloxía. Termos como software, hardware, online, click ou email están moi estendidos entre os falantes. Outro campo no que destaca a importación de palabras do inglés é o ámbito económico: stock, cash, flow, marketing ou trust son palabras que usan os que traballan neste ámbito debido, en gran parte, á globalización. Pero tamén hai outros campos nos que se usan de maneira deliberada aínda que xa teñamos equivalentes en castelán: por exemplo, no ámbito laboral estase utilizando o inglés para os nomes dos cargos ou oficios (community manager, CEO, junior, personal shopper, personal trainer, human resources chief, global marketing director…) e no ámbito da publicidade o seu uso é máis que esaxerado. Dende os banners en internet, o branding empresarial, o target das campañas publicitarias, o spam masivo, e ata os productos que se ofertan: temos cremas efecto “lifting”, queixo “light”, champús “total-repair”… Neste sentido, a Real Academia Española, grande detractora do uso de anglicismos, produciu un vídeo cómico sobre o inglés na publicidade que nos mostra a ridiculez desta realidade en moitas ocasións:

Pero é que ademais, facendo gala da inventiva española, tamén falamos doutro fenómeno como é a adaptación do proceso de creación de palabras do inglés. Un dos exemplos que xurdiron foi o da importación do morfema inglés “-ing” para a creación de novos termos en castelán, que indica unha acción en desenvolvemento, e é un sufixo de xerundio en inglés. Na clase falamos de termos que todos coñecemos, do tipo “edredoning”, “footing”, “puenting”... Estas son palabras que non existen en inglés. Trátase, polo tanto, de “falsos anglicismos” que se crean quizais para darlle un toque (falando de anglicismos, aquí vai un) “snob” ou actual á forma na que nos comunicamos. O caso do “-ing” é moi recorrente, xa que incluso hai empresas como Vueling ou Ñaming que usaron esta técnica para darse un nome. Entre estes casos atopamos tamén “zapping” (en inglés, channel surfing), e outros que tamén son moi recoñecidos son “alto standing” (en inglés, luxurious) ou friki (nerd).

Sería moi interesante analizar as causas que levaron á creación destes termos. Que pensades?